Marcel Pagnol - Żona piekarza

Autor: Marcel Pagnol
Tytuł: Żona piekarza
Wydawnictwo: Esprit 2010

Prowansja. Kraina lawendowych pól i czerwonego wina. Bogactwo smaków i aromatów. Miejsce, gdzie spełniają się marzenia. Wśród porośniętych lawendą wzgórz ukrywa się małe miasteczko, w którym od pokoleń spór toczą jego mieszkańcy, z powodów zapomnianych, aczkolwiek z pewnością poważnych. Pokłóceni z dziada pradziada wprawdzie nie odzywają się do siebie, ale na wspólną naleweczkę udają się bardzo chętnie.

Tymczasem do mieściny przybywa nowy piekarz wraz ze swoją młodą, piękną żoną. Jego chleb i inne wypieki szturmem zdobywają uznanie miejscowego społeczeństwa. Już parę dni po przyjeździe owa piękna żona ucieka z równie urodziwym pasterzem. Piekarz, początkowo wmawiający sobie i wszystkim dookoła, że nie mogła tak po prostu od niego uciec, później topi smutki w alkoholu. I oświadcza, że chleba piec nie będzie. Poruszeni mieszkańcy decydują, że czas zakopać topór wojenny i postanawiają działać wspólnie. A wszystko z sąsiedzkiego obowiązku... to znaczy, dla chleba, oczywiście.

Dawno się tak nie bawiłam podczas czytania. Autor wytyka ówczesnemu francuskiemu społeczeństwu wszystkie jego absurdy. Zamiłowanie do alkoholu, zdrady, konflikty pokoleniowe... To wszystko znane jest również w świecie współczesnym. Język autora jest dość specyficzny, a Żona piekarza napisana została w formie sztuki, z czym rzadko się spotykam. Wobec powyższego na początku trudno było mi się do tego przyzwyczaić, lecz po jakimś czasie wciągnęłam się w tę niezwykłą historię. Bohaterowie są świetnie wykreowani, jeden głupszy od drugiego, ale jakże to wszystko zabawne! Ksiądz, który wytyka innym błędy i grzechy, a sam jest święcie przekonany, iż postępuje dobrze. Nauczyciel, który uważa, że w piekle wcale nie będzie mu źle. Mieszczanie, którzy kłócą się o byle co, bo tak już jest od pokoleń...

Również moja Mama w wolnej chwili sięgnęła po tę książkę, a potem wymieniałyśmy wrażenia z lektury. Mama przyznała, że w trakcie czytania jej wyobraźnia płatała figle: czuła zapach świeżego, chrupiącego chleba, choć przecież do piekarni mamy daleko :) Najbardziej podobała nam się prostota, z jaką Żona piekarza została napisana i nieszablonowe, nieprzewidywalne zakończenie. Naprawdę zapałałyśmy szczerym uczuciem do tej książki.

Marcel Pagnol porównywany jest z René Goscinnym - autorem słynnego Mikołajka. Obaj to klasycy francuskiej literatury. Cieszę się, że mamy w Polsce możliwość przeczytania książek obu panów, zwłaszcza Pagnola. I poczuć się, jakbyśmy sami nagle znaleźli się we Francji, pośród rozgadanego tłumu, namawiającego piekarza, by znów zaczął piec swój niezwykły chleb.

Ciekawostka: w 1938 roku nakręcono film pod tym samym tytułem, którego reżyserem i autorem scenariusza był właśnie Marcel Pagnol.

Za możliwość przeczytania książki bardzo dziękuję Wydawnictwu Esprit!